Dag 1: vrijdag 15 oktober 1999

Vliegreis naar Orlando

Vandaag vertrekken we! Om 09.30h komt de taxi ons in Buggenum halen om ons naar het station in Roermond te brengen. Daar moeten we trein nemen naar Schiphol om 10.00h. Betsie, John, Kim en Mandy zitten dan al in de trein: zij zijn opgestapt in Sittard. Zij hebben ook onze kaartjes.

Als de trein aankomt op het perron, zien we iemand uit het raampje zwaaien. We stappen in de trein en Jacqueline loopt die kant op om de anderen te zoeken. Na lang zoeken vinden we ze, maar wel helemaal aan het andere uiteinde van de trein! Nu ook nog de koffers helemaal die kant op slepen…. Op het station in Weert stappen we uit om een stuk buiten de trein om te rennen. Gelukkig helpt Mandy ons. Als we in Eindhoven zijn hebben we het gevoel dat we naar Eindhoven zijn gelopen……

De treinreis verloopt verder soepel. Om 12.00h komen we aan op Schiphol, na één overstap in Duivendrecht. Nu moeten we zoeken waar we moeten inchecken. Dan sluiten we aan in de rij. Het duurt best wel lang, aangezien de balie open is voor 4 vluchten, inclusief de onze.

We krijgen de instapkaarten en vertrekken naar gate G09, waar ons vliegtuig klaar staat. On­derweg kijken we nog even rond in de taxfree winkel, maar we vinden niets van onze ga­ding. De anderen smikkelen ondertussen nog een lekker ijsje van Häagen Dasz.

Om 13.30h mogen we in de rij gaan staan en instappen. We zoeken ons plaatsje in het vlieg­tuig en bereiden ons voor op het vertrek. De plaatsen zijn smal en de beenruimte is niet al te groot. Toch hebben we de betere plaatsen.

De service aan boord is prima en het eten smaakt heel lekker. We kijken nog een leuke film: Notting Hill, met Julia Roberts. De vliegreis duurt wel lang, maar dat hebben we er voor over.

Na ± 10 uur vliegen komen we om 17.45h plaatselijke tijd aan op het vliegveld in Orlando. Het regent! We gaan door de douane en nemen onze koffers van de band. Een paar honderd meter verder moeten we de koffers weer inleveren. Waar gaan ze nou naartoe? We lopen door en komen in een hal met winkels en we moeten daar de metro nemen naar het hoofd­gebouw. Daar moeten we weer op de koffers wachten, maar hier duurt het veel langer. Na lang wachten hebben we eindelijk alle koffers, maar er blijkt 1 koffer kapot te zijn gegaan van Betsie en John. We besluiten maar meteen een claim in te dienen, ondanks dat we zo moe zijn. Na het indienen van de claim moeten we ons melden bij de balie van Martinair op de derde verdieping. Er is niemand aanwezig die ons kan helpen.

Dan maar wachten………Na 3 kwartier kloppen we maar weer eens op de deur en er komt een vrouw die ons kan helpen. We krijgen een nieuwe koffer.

Nu gaan we de shuttlebus zoeken die ons naar Alamo kan brengen. Daar moeten we onze huurauto ophalen. Het blijkt nog een kwartiertje rijden voordat we er zijn. Het afhalen van de huurauto gaat snel en in een mum van tijd zijn we onderweg naar Tavares.

We hebben van de eigenaar van het huisje een routebeschrijving gekregen. Het gaat al meteen mis. We moeten nog wennen aan de bewegwijzering, we begrijpen er helemaal niets van! Natuurlijk missen we de turnpike en we zoeken ons te blubber. Eindelijk hebben we hem gevonden en we gaan onderweg. Nu gaat alles van een leien dakje. Het is nog ongeveer een uur rijden, maar we vinden het vlekkeloos.

Om 22.00h komen we aan in het huisje. We installeren ons en pakken de koffers uit. We zijn hartstikke moe en gaan lekker slapen.

Geen opmerkingen: