Dag 1: vrijdag 15 oktober 1999

Vliegreis naar Orlando

Vandaag vertrekken we! Om 09.30h komt de taxi ons in Buggenum halen om ons naar het station in Roermond te brengen. Daar moeten we trein nemen naar Schiphol om 10.00h. Betsie, John, Kim en Mandy zitten dan al in de trein: zij zijn opgestapt in Sittard. Zij hebben ook onze kaartjes.

Als de trein aankomt op het perron, zien we iemand uit het raampje zwaaien. We stappen in de trein en Jacqueline loopt die kant op om de anderen te zoeken. Na lang zoeken vinden we ze, maar wel helemaal aan het andere uiteinde van de trein! Nu ook nog de koffers helemaal die kant op slepen…. Op het station in Weert stappen we uit om een stuk buiten de trein om te rennen. Gelukkig helpt Mandy ons. Als we in Eindhoven zijn hebben we het gevoel dat we naar Eindhoven zijn gelopen……

De treinreis verloopt verder soepel. Om 12.00h komen we aan op Schiphol, na één overstap in Duivendrecht. Nu moeten we zoeken waar we moeten inchecken. Dan sluiten we aan in de rij. Het duurt best wel lang, aangezien de balie open is voor 4 vluchten, inclusief de onze.

We krijgen de instapkaarten en vertrekken naar gate G09, waar ons vliegtuig klaar staat. On­derweg kijken we nog even rond in de taxfree winkel, maar we vinden niets van onze ga­ding. De anderen smikkelen ondertussen nog een lekker ijsje van Häagen Dasz.

Om 13.30h mogen we in de rij gaan staan en instappen. We zoeken ons plaatsje in het vlieg­tuig en bereiden ons voor op het vertrek. De plaatsen zijn smal en de beenruimte is niet al te groot. Toch hebben we de betere plaatsen.

De service aan boord is prima en het eten smaakt heel lekker. We kijken nog een leuke film: Notting Hill, met Julia Roberts. De vliegreis duurt wel lang, maar dat hebben we er voor over.

Na ± 10 uur vliegen komen we om 17.45h plaatselijke tijd aan op het vliegveld in Orlando. Het regent! We gaan door de douane en nemen onze koffers van de band. Een paar honderd meter verder moeten we de koffers weer inleveren. Waar gaan ze nou naartoe? We lopen door en komen in een hal met winkels en we moeten daar de metro nemen naar het hoofd­gebouw. Daar moeten we weer op de koffers wachten, maar hier duurt het veel langer. Na lang wachten hebben we eindelijk alle koffers, maar er blijkt 1 koffer kapot te zijn gegaan van Betsie en John. We besluiten maar meteen een claim in te dienen, ondanks dat we zo moe zijn. Na het indienen van de claim moeten we ons melden bij de balie van Martinair op de derde verdieping. Er is niemand aanwezig die ons kan helpen.

Dan maar wachten………Na 3 kwartier kloppen we maar weer eens op de deur en er komt een vrouw die ons kan helpen. We krijgen een nieuwe koffer.

Nu gaan we de shuttlebus zoeken die ons naar Alamo kan brengen. Daar moeten we onze huurauto ophalen. Het blijkt nog een kwartiertje rijden voordat we er zijn. Het afhalen van de huurauto gaat snel en in een mum van tijd zijn we onderweg naar Tavares.

We hebben van de eigenaar van het huisje een routebeschrijving gekregen. Het gaat al meteen mis. We moeten nog wennen aan de bewegwijzering, we begrijpen er helemaal niets van! Natuurlijk missen we de turnpike en we zoeken ons te blubber. Eindelijk hebben we hem gevonden en we gaan onderweg. Nu gaat alles van een leien dakje. Het is nog ongeveer een uur rijden, maar we vinden het vlekkeloos.

Om 22.00h komen we aan in het huisje. We installeren ons en pakken de koffers uit. We zijn hartstikke moe en gaan lekker slapen.

Dag 2: zaterdag 16 oktober 1999

Shopping mall in Sanford

Iedereen is vroeg wakker vanwege de jetlag. Peter, John en Mandy gaan op zoek naar een winkel om boodschappen te doen voor het ontbijt. Het duurt even, maar ze hebben van alles gekocht.

Ons eerste Amerikaanse ontbijt valt tegen. Niets smaakt zoals we het gewend zijn en we vinden het geen van allen lekker. We maken nog even kennis met onze achterbuurman Jack Taylor en gaan dan gezamenlijk boodschappen doen bij Winn-Dixie.

Langs de kust van de Atlantische Oceaan raast de orkaan Irene. De kracht is inmiddels ge­temperd tot een tropische storm, maar toch brengt hij ons niets dan regen en harde wind. Het is geen weer om naar een pretpark te gaan en daarom gaan we vandaag winkelen in een typisch Amerikaans overdekt winkelcentrum. Onze achterbuurman heeft ons gewezen hoe we er moeten komen en we gaan op weg met de auto. Het is ongeveer 3 kwartier rijden.

Seminile Towne Center in Sanford, dat is het winkelcentrum. Voor Amerikaanse begrippen is het klein, maar voor Europese begrippen is het ontzettend groot. We komen heel veel leuke winkels tegen. Er is ook een leuke stand waar je een pet kan laten borduren en hier bestellen we er één voor Jan. Later worden we aangesproken door iemand die ons aanbiedt een glamour fotosessie te laten maken. Je wordt dan eerst helemaal opgemaakt en de haren worden leuk gedaan en dan krijg je verschillende kleding aan. Er worden dan een aantal leuke foto’s gemaakt die je kan bestellen. Wij dames besluiten dat dit best leuk is om te doen en maken een afspraak voor maandag.

Bij de Italiaanse hoek in de Food Courner hebben we lekker gegeten en daarna gaan we te­rug naar Tavares.

Dag 3: zondag 17 oktober 1999

Disney: Epcot en MGM

Niets meer te merken van Irene. Het is vandaag schitterend weer en de zon laat zich van zijn beste kant zien. Het is zeker 30°C!

Op aanraden van onze achterbuurman starten we vandaag met een typisch Amerikaans ont­bijt bij de Sunrise Grill in Tavares, naast de Winn-Dixie. Hier eten we gebakken eieren met spek, worstjes, gebakken aardappeltjes en natuurlijk pannenkoeken. Het smaakt heerlijk, maar het is wel vettig.

Na het ontbijt gaan we de eerste keer naar Disney World. We starten met Epcot Center. We staan hier maar liefst 3 keer in de rij voor de attractie Test Track, maar iedere keer blijkt tijdens het wachten dat de attractie kapot is. Na de derde keer houden we het voor gezien. De leuk­ste attractie is de 3D film “Honey, I shrunk the audience”. We komen in het park nog een gigantische telefoon tegen en we bellen gezamenlijk naar Jent. Dat was leuk! De andere attracties zijn niet echt spectaculair en we hebben het snel gezien. We besluiten dan nog maar even naar MGM Studios te gaan voor actie.

Bij MGM Studios zoeken we eerst de actie en we gaan daarom eerst maar naar de Tower of Terror. Dit is een lift waarmee je een vrije val maakt van ettelijke tientallen meters en even snel weer naar boven wordt geschoten als je naar beneden gaat. IJzingwekkend! Daarna gaan we naar de Rock ’n Rollercoaster, een achtbaan. Niet zomaar een achtbaan: een superachtbaan! Je wordt met een rot­vaart afgeschoten en je bereikt binnen 3 seconden een snelheid van 60 mph (=96km/h). Dan beland je in het donker in een tunnel waar je ook nog eens een aantal kurkentrekkers meemaakt en een looping. Als je uitstapt zijn je haren echt gestroomlijnd!

Om ½ 8 sluit het park en gaan we weer richting Tavares.

Dag 4: maandag 18 oktober 1999

Glamour foto-sessie en shopping

Het is opnieuw schitterend weer vandaag! Heel warm, 30°C. Vandaag hebben de dames een afspraak in het winkelcentrum van Sanford voor de glamour fotosessie! Om 11 uur moeten we er zijn.

Onderweg naar Sanford komen we waarschuwingsbordjes tegen voor beren! Hiervan moe­ten we natuurlijk foto’s maken. En dan maar hopen dat we ze niet levend tegenkomen.

De heren leveren ons netjes af in het winkelcentrum en gaan er dan lekker met z’n tweeën op uit. Natuurlijk zwaaien we ze nog even uit en dan gaan de dames van de make-up al aan de slag met Kim en Mandy. We worden allemaal schitterend opgemaakt en krijgen de haren ook leuk gedaan. Daarna mogen we verschillende kleding aantrekken en worden er foto’s gemaakt. Voor we het weten zit het er alweer op. De heren komen ons weer ophalen en we kiezen de foto’s uit die we willen nabestellen, die worden per post opgestuurd na 4 tot 5 we­ken.

Peter en John hebben intussen gewinkeld en hebben buiten het winkelcentrum enkele inte­ressante sportwinkels gevonden. We besluiten met z’n allen daar nog een kijkje te gaan ne­men. Inderdaad, wat een joekel van een sportwinkel! Maar aan de overkant van het winkelcentrum ligt ook nog van alles. Op onderzoek uit! Hé, een schoenenwinkel! Die kun­nen we natuurlijk niet overslaan. Betsie en Jacqueline kopen een paar identieke vakantieslip­pers. Als vervanging van de zwarte vrijetijdsschoenen die de schoenmaker vlak voor de vakantie onderhanden heeft genomen: die waren namelijk te klein geworden. Helemaal voor niks meegesleept naar Florida!

Als we hier klaar zijn, besluiten we de International Drive op te zoeken in Orlando. Dat is de beroemdste winkelstraat in Florida, met maar liefst 100.000 winkels! We kijken onze ogen uit, wat een aanbod. Langs deze weg liggen ook de beroemde outlet-stores: winkels van 1 fabriek of van 1 ontwerper bieden hier tegen gigantisch lage prijzen hun waren aan die el­ders uit de mode zijn. Geweldig gewoon, en zo goedkoop. Hier vinden we ook de Levi’s store, waar we de spijkerbroeken voor Jan kopen.

Langs de International Drive kom je ook de meest gekke gebouwen tegen. We vinden er zelfs één die volledig op de kop staat. We moeten we 2 keer kijken voor we het in de gaten heb­ben. Dit geloven ze nooit in Nederland, dus we moeten wel een foto maken.

Als we moe zijn van het slenteren, gaan we terug naar Tavares.

Dag 5: dinsdag 19 oktober 1999

Disney: Blizzard Beach

Vandaag is het wel heel erg warm: 35°C. Dat komt goed uit, want vandaag gaan we zwem­men en glijden in een waterpretpark van Disney: Blizzard Beach. Als we aankomen proberen we eerst kastjes te bemachtigen en handdoeken te huren en dan gaan we op verkenning uit. Rondom het park gaat een waterbaan, waarin je in een soort plastic autoband lekker kunt dobberen. Die proberen we als eerste uit! Daarna gaan we de glijbanen uitproberen en als eerste nemen we die waar we met 2 tegelijk vanaf kunnen, ook weer in een plastic band. Daarna gaan we op zoek naar de volgende glijbaan: eerst moeten we onder een band ophalen en dan de trappen op naar boven. Het duurde best wel lang eer we een band konden be­machtigen, maar we willen toch alles uitproberen. Dan de trappen op naar boven en daar blijkt dat we weer ellenlang moeten wachten, maar we houden moed. Eindelijk boven, wor­den we door badmeesters weggeduwd in een tunnel en dan ga je razendsnel naar beneden. Bij Jacqueline ging iets fout bij het afduwen, en daardoor belandde ze achterstevoren in de tunnel…………..Ieks, eng…… Eenmaal onder was het toch wel leuk.

Later hebben we natuurlijk ook de familieglijbaan gedaan, waar je met z’n allen naast elkaar op een matje naar beneden gaat op het startsein van de badmeester. En dan kijken wie het eerst onder is. Deze was ook heel erg leuk! En natuurlijk de teamboot: een grote rubberen band waar je met z’n allen in kunt en dan in een snel parcours naar beneden! De 2 allersnel­ste glijbanen, zien er zo eng uit dat we besluiten om deze maar niet uit te proberen.

Het hele park is ingericht als een skipark en het lijkt net alsof er overal sneeuw ligt, maar ondertussen brandt de zon toch wel heel hard. We hebben ontzettend veel lol met z’n allen: wat een sensatie!

Als we na sluitingstijd op weg gaan naar huis, is het nog redelijk vroeg en we besluiten de kartbaan op te zoeken, waar we met z’n allen gaan racen. Leuk! Dit besluiten we thuis nog eens te doen.

Daarna gaan we moe naar huis!

Dag 6: woensdag 20 oktober 1999

Disney: Animal Kingdom

Vandaag starten we met een ontbijt bij de Sunrise Grill en daarna gaan we naar Animal Kingdom, een dierenpretpark van Disney. Als we buiten komen, merken we dat het vandaag weer heel erg warm is: wel 35°C.

Aangekomen in Animal Kingdom, merken we dat het niet alleen heel warm is, maar ook ontzettend benauwd en vochtig. Op het hele park staan ventilators met waterverstuivers, zodat je kunt afkoelen.

We beginnen met een show van Tarzan. Deze is wel heel mooi, maar we genieten er minder van omdat het zo heel heet is. Om verkoeling te vinden, gaan we op zoek naar de waterbaan. En dat lukt: we zijn allemaal nat geworden, zodat het eventjes niet zo warm lijkt.

Na de waterbaan zijn we in dubio: gaan we naar huis of blijven we hier? We weten het niet. We besluiten een telefoon op te zoeken in het Rainforest Café voor Kim, zodat die met Dennie kan bellen en dan zien we wel verder. Als Kim terugkomt, is het alweer halverwege de mid­dag en merken we dat het langzaam afkoelt. Omdat we het jammer vinden om te gaan als we nog niet alles hebben gezien, besluiten we te blijven en we gaan op zoek naar de dieren. Dan wordt het pas echt leuk: we maken een schitterende safari en zien een hele mooie gorilla met een baby-tje!

Het is langzaam heel rustig geworden in het park en op weg naar de uitgang komen we weer langs de tree of life. Hier draait een 3D film die we natuurlijk ook willen zien. Dat was echt de moeite waard! De 3D film draait om de Disney film “It’s a bugs life” en die gaat over insecten. Halverwege de film word je dan natuurlijk ook gestoken…..

Na Animal Kingdom gaan we dineren bij TGI Friday’s en dat smaakt heerlijk! Lekker genie­ten van een Amerikaanse steak of kip.

We sluiten de avond af met een bezoek aan Downtown Disney: het uitgaanscentrum en win­kelcentrum van Disney in Orlando. We nemen de ingang bij Pleasure Island, waar de restau­rants en de discotheken liggen. Hier moet je een bandje om als je ouder bent dan 21, zodat de medewerkers kunnen zien dat ze jou alcohol mogen schenken. Hiervoor kwamen we eigen­lijk niet en we lopen door naar de winkels. In dit gedeelte ligt de grootste Disney winkel ter wereld, maar ook een speciale kerstwinkel en een winkel van Winnie the Pooh en een lego­winkel. We kijken onze ogen uit. Buiten in het water zijn en aantal hele mooie creaties van lego gebouwd met miljoenen steentjes!

Om 11 uur sluitende de winkels en gaan we doodmoe terug naar Tavares!

Dag 7: donderdag 21 oktober 1999

Rustdag

Tijdens het winkelen gisterenavond was het met tussenpozen al zachtjes gaan regenen en vandaag zet dat door. Het weer is heel slecht!

Eigenlijk komt ons dat niet slecht uit, want we hadden een rustdag gepland: lekker uitslapen en niets doen. Het ontbijt bestaat uit zelfgemaakte eieren met worstjes en spek.

We puzzelen, hangen rond in het huisje, doen alvast iets van de was en eten zelfge­maakte taco’s. Lekker bijkomen en energie tanken voor de volgende dagen.

Peter en Jacqueline gaan er nog even met z’n tweeën op uit om kaarten te kopen en boodschappen te doen.

Dag 8: vrijdag 22 oktober 1999

Disney: Magic Kingdom

Vandaag beginnen we aan de 2e week. Het weer is opnieuw schitterend, maar het is wel iets afgekoeld: 25°C. Dat is genoeg om lekker te genieten, het hoeft echt niet warmer te zijn!
Vandaag gaan we naar Magic Kingdom. We zijn lekker uitgerust na gisteren dus we gaan heel vroeg op pad. Jammer genoeg komen we terecht in een flinke file, zodat we nog pas laat aankomen.

Als we op de parkeerplaats aankomen, blijkt dat we er nog niet zijn. We moeten eerst nog het water over, want Magic Kingdom ligt op een eiland. Dan kun je doen met de boot of met de metro. Wij nemen de boot.

Vanaf de boot hebben we een schitterend uitzicht op het park en we zien Space Mountain in de verte al liggen. We beginnen de tour in Tomorrow Land en starten daar met Space Mountain, die willen we natuurlijk vergelijken met Parijs. Als we in de rij staan, blijkt dat de attractie stil staat, maar het zou niet lang duren dus we blijven wachten. Als we bij de instap komen, horen van één van de medewerkers dat een bezoeker zojuist een hartaanval had gekregen in de attractie. Dat is minder leuk.

De attractie lijkt in niets op die in Parijs. Hij mag wel eens worden opgevoerd. Nee, geef dan die in Parijs maar, deze viel behoorlijk tegen. Ook Big Thunder Mountain Railroad lijkt niet op die in Parijs, de snelheid ligt op 25 km/uur of zo. Nou zeg, die moeten ze ook maar eens opvoeren.

Wel hebben ze een hele mooie waterbaan, met boomstammen, een ook de griezelattractie van Spielberg is schitterend en heel eng! Het is een mooi park met een hele mooie ambiance, maar de attracties in Parijs zijn algemeen genomen mooier. Toch amuseren we ons goed en we hebben een hele gezellige dag.

Voor het avondeten gaan we naar Denny’s, maar dat valt vies tegen, niet voor herhaling vatbaar. Als we over de International Drive rijden komen we weer langs Wonderworks: dat huis dat op de kop staat en nu besluiten we eens een kijkje te nemen.

Binnen blijkt dat het een amusementsgebouw is met lasergames en dergelijke waarvoor je behoorlijk veel entree moet betalen. We kijken alleen even rond in het winkeltje, maar gaan dan toch maar naar huis.

Dag 9: zaterdag 23 oktober 1999

Silver Springs & midgetgolf

Het weer is opnieuw iets koeler en de zon blijft vandaag steken op 23°C. Nog altijd warm genoeg.

We proberen een adres te achterhalen waar we kunnen paardrijden in Ocala National Forest. We kunnen 2 adressen achterhalen, maar de ene is voor de hele week helemaal volgeboekt en de andere heeft steeds het antwoordapparaat aan.

Dan besluiten we naar Silver Springs te gaan, een natuurpark in Ocala National Forest. Hier is een klein dierenpark, maar de hoofdattractie is een meer met esthetische bronnen. Deze bronnen liggen onder water en verversen het gehele meer elke 3 minuten! Een boot met een glazen bodem gaf ons de gelegenheid alles goed te kunnen bezichtigen. Het was werkelijk prachtig! Daarnaast hebben we ook nog een jungletocht gemaakt met een jungleboot en een safari met een jeep. Aan het einde van de middag zien we nog een leuke show met dieren, waarbij iemand uit het publiek een spin op zijn lichaam krijgt………

Aansluitend zijn we gaan eten bij pizza hut en dat heeft ons heel goed gesmaakt.

Omdat het nog redelijk vroeg in de avond was, zijn we nog naar Orlando gereden om een bezoekje te brengen aan Horse World. Dit was een kleine manege in de stad. Onderweg hadden we echter een forse file, waardoor we heel laat in Orlando aankwamen. Vervolgens konden we Horse World in het donker niet meer vinden. We vonden het toch wel heel jammer dat we voor niks naar Orlando waren gereden, dus hebben we nog maar een Midget golfbaan opgezocht. Dit was wel heel gezellig. Peter sloeg de bal natuurlijk weer in het water, en na 3 keer rekenen bleek toch echt dat Jacqueline de kampioen was.

Dag 10: zondag 24 oktober 1999

Kennedy Space Center

De tropische temperaturen hebben we voorgoed achter ons gelaten, lijkt het, want het is vandaag weer iets koeler. Vandaag staat een bezoek aan Kennedy Space Center op het programma. Omdat we gisteren zo laat thuis waren, gaan we niet al te vroeg op pad. Het is wel nog een eindje rijden, en om 13.00 uur rijden we de brug over naar het eiland waar Kennedy Space Center is gevestigd. Het eiland is een natuurreservaat en dat is ook duidelijk te zien.

Bij de ingang staat een echte raket opgesteld en dat maakt meteen al een geweldige indruk. We parkeren de auto en als we uitstappen merken we dat het aan de Atlantische kust wel heel erg hard waait! Het lijkt wel storm! Daardoor lijkt het natuurlijk ook heel koud. We gaan op zoek naar de kassa en laten ons hier informeren over de gang van zaken. De juffrouw legt ons uit dat je vanaf het bezoekerscentrum de rondleiding met de bus moet doen. Je mag niet met de auto het terrein op. De bussen doen verschillende gebouwen aan die verspreid over het terrein liggen. Je kunt op elk punt zolang rondhangen als je zelf wilt en als je het gezien hebt pak je de bus naar het volgende gedeelte. De rondleiding is heel indrukwekkend en we zien heel veel interessante en leerzame dingen die met de ruimtevaart te maken hebben. Onderweg dineren wij in één van de restaurants op het terrein, maar dat smaakte niet naar meer!

Aan het einde van de dag zien we een 3D film die via een uniek spiegelsysteem was ondertiteld, speciaal voor slechthorenden. Als je geen gebruik maakte van de spiegel, kon je de ondertiteling niet zien. Ingenieus!

Na het zien van de film blijkt dat het nog kouder is geworden, en ondertussen zijn we allemaal verkleumd! Jacqueline koopt in de souvenirwinkel een leuke trui en dan gaan we weer op weg naar huis.

Dag 11: maandag 25 oktober 1999

Seaworld

Het is vandaag behoorlijk bewolkt en heel koel en na de kou van gisteren kleden we ons allemaal iets dikker aan. We gaan al vroeg op pad vandaag, want we gaan naar Sea World. Hier hebben we ons allemaal heel erg op verheugd!

Als we bij het park in Orlando aankomen, zien we bij de ingang van de parkeerplaats een prachtige beeldengroep van walvissen, midden in een fontein. Hier moeten we wel een foto maken, zo mooi is het! Dan stappen we weer in de auto, op zoek naar de ingang van het park. We zijn al lekker vroeg in het park en het is nog niet druk! Hier moeten we van profiteren. We verkennen het park een beetje en we starten met de dolfijnenshow. Hier plannen we ook de rest van de dag met de andere shows die we nog willen zien.

De dolfijnenshow is werkelijk schitterend! We genieten met volle teugen van deze vrolijke beestjes. Tijdens de show wordt het ook een stuk warmer. De zon gaat volop schijnen en we komen tot de conclusie dat we toch wel iets te dik zijn aangekleed.

Na de dolfijnenshow gaan we naar de show van de zeeleeuwen en zeehonden. Dit is een hele komische show! We hebben heel hard gelachen om de fratsen van de piraten en de zeeleeuwen. Als we uitgelachen zijn gaan we lekker lunchen. Ze hebben hier heerlijke sandwiches en broodjes!

Na de lunch zien we nog een hele mooie acrobatenshow en, natuurlijk als een klapper op de vuurpijl: de show van de orka's. De moederorka heet Shamu en zij had pas een baby gekregen. Haar baby zwom ook al mee in de show! De show was heel erg mooi en we hebben echt genoten. We zaten ook redelijk veilig op de bovenste tribune, helemaal vooraan. Hier werden we lekker niet nat!

Peter en John zijn aan het einde van de dag toch nog behoorlijk nat geworden in de waterbaan! We hebben de situatie eerst even bekeken en we dachten dat het wel meeviel, maar een groot gedeelte van de waterbaan kon je niet zien, en laat dat nu net het gedeelte zijn waar je behoorlijk nat werd!

Hierna wilden we de dolfijnen nog gaan voeren, maar helaas was de verkoop van het voer al gesloten: de dolfijnen hadden genoeg gegeten voor vandaag! Jammer, maar dan gaan we op weg naar de uitgang. Hier halen we onze groepsfoto op en dat gaan we weer op weg.

We dineren weer bij TGI Friday's en gaan dan inkopen doen in Downtown Disney. Hier kopen we prachtige kerstversieringen voor in de kerstboom!

Dag 12: dinsdag 26 oktober 1999

Disney: MGM Studios

Vandaag is Jeanet jarig en natuurlijk bellen wij haar 's morgens op om te feliciteren! Daarna bellen we nog even naar pap en mam en halverwege de ochtend gaan we dan toch maar op pad. De temperatuur is weer stijgende en het is vandaag lekker warm.

De bestemming van vandaag is een attractiepark van Disney: MGM Studio's. We zijn hier al even geweest, maar dat was veel te kort om alles te zien. Vandaag gaan we het hele park verkennen. Wij vonden dit toch wel één van de mooiste parken van Disney in Florida! Hele mooie attracties en een hele gezellige aankleding in film stijl. Natuurlijk doen we weer de Rock 'n Rollercoaster en we slaan ook de Tower of Terror niet over natuurlijk! Dit zijn toch wel de superattracties!

's Middags lunchen we uitgebreid samen met de Disney figuren. Goofy kwam ons opzoeken aan tafel en Jacqueline heeft hem zelfs op de neus gekust! De lunch was heerlijk en het was heel gezellig!

Na de lunch zien we een prachtige parade van Mulan en natuurlijk bezoeken we ook nog een echte filmset! We zien een leuke show van Beauty en de Beast en zien de tekenaars van Disney aan het werk! Kortom: we hebben genoten.

Als het park sluit gaan we weer op weg naar huis, want morgen moeten we vroeg op!

Dag 13: woensdag 27 oktober 1999

Busch Gardens in Tampa


De temperatuur blijft weer stijgen en het voelt weer aardig tropisch aan! Vandaag moeten we vroeg op, want we gaan naar Tampa. In Tampa ligt Busch Gardens: een combinatie van een pretpark met een dierenpark. Hier hebben ze volgens de folder enkele van de snelste achtbanen, en dat moeten we gezien hebben natuurlijk!

Het is ongeveer 2½ uur rijden naar Tampa, maar we zijn er mooi op tijd. Als we aankomen zien we één van de achtbanen al liggen en die maakt indruk……..

We verkennen eerst het park en maken een plan op van alles dat we willen zien en doen. De eerste achtbaan die we tegenkomen is de Gwazi. Dit is een dubbele houten achtbaan en volgens de folder de grootste en de snelste ter wereld. Hij gaat 50 mph (= 80km/u) en je passeert elkaar 6 keer! De wachttijden hier liepen wel snel op, omdat de instapprocedure nogal veel tijd in beslag nam.

Na de Gwazi gingen we op zoek naar de achtbaan die we op de parkeerplaats al hadden gezien: de Montu. Dit is een hangende achtbaan (inverted) zonder vloer. Hier hang je dus helemaal vrij met de benen. Wauw……. Echt te gek! Omdat het nog niet druk is, mogen we blijven zitten voor een nieuwe rit en dat doen we dus! Daarna gaan we de rest van het park bekijken. Wij maken 's-middags nog een mooie safari, waar we les krijgen over de neushoorn en de giraf. We mogen zelfs de giraffen aaien en voeren! Dat zijn hele mooie beesten!

Peter, John en Kim gaan in de wildwaterbaan. Hierin werd je volgens hun helemaal niet nat! Ahum….. viel dat even tegen. Ze werden toch wel nat! Dan ook nog maar in de boomstammen. Hierin gaan ook Mandy en Betsie mee en Jacqueline maakt de foto's. Hierna dachten John en Peter dat ze onmogelijk nog natter konden worden, dus dan doen ze ook nog maar de laatste waterbaan. Hoezo onmogelijk? Ze waren drijfnat! Schoenen uit en sokken uitwringen! Maar gelukkig is het zo warm, dat alles snel weer opdroogt.

Als het bijna sluitingstijd is, haasten Jacqueline en Mandy zich nog één keer naar de andere kant van het park om afscheid te nemen van Montu en daarna gaan we doodmoe op weg naar huis. Eenmaal terug in Tavares, eten John, Betsie, Kim en Mandy een broodje in het huisje en gaan Peter en Jacqueline op weg naar een restaurant.

We vinden een sportsbar in Eustis en daar eten we heerlijk, maar wel een beetje veel…… We schamen ons diep! Een hele kip gaat er onmogelijk in en de portie uienringen leek wel voor het hele dorp! Maar het was wel lekker!

Dag 14: donderdag 28 oktober 1999

St. Pete's beach

Het is schitterend weer vandaag en dat komt goed uit: we hebben een rustige dag aan het strand gepland. We slapen eerst lekker uit en gaan dan op pad naar St. Petersburg.

St. Peterburg ligt vlak bij Tampa, dus het was wel een eindje rijden. Onderweg eten we lekkere wafels bij Waffle House. Als we aankomen in St. Petersburg is het strand moeilijk te vinden in die wirwar van snelwegen. We hebben uiteindelijk maar liefst 4 uur gereden.

Het is helemaal niet druk op het strand. De Floridianen vinden het veel te koud. Het water is ook best fris, maar als je er eenmaal in bent, valt het best mee. Het strand is mooi wit, maar er staan geen palmbomen!

Tegenover het strand is een klein winkelcentrum en daar hebben we een mooi badpak en een hele mooie zwembroek gevonden. Om 5 uur ging het strand dicht en moesten we de strandstoelen inleveren.

Daarna gingen we op zoek naar een McDonalds, om deze eens te vergelijken met de McDonalds in Nederland, de Nederlandse heeft glansrijk gewonnen! Het begon al langzaam te schemeren en we gingen op zoek naar de Sunshine Skyway Bridge die van St. Petersburg gaat naar Bradenton. Volgens de reisgids kon je vanaf deze brug de mooiste zonsondergang bekijken en daar hadden ze inderdaad gelijk in. Het uitzicht was adembenemend!

Daarna gingen we weer op weg naar Tavares.

Dag 15: vrijdag 29 oktober 1999

Universal Studios

Vandaag is een beetje een trieste dag: John, Betsie, Kim en Mandy gaan naar huis! Wij blijven alleen achter in Florida. We staan lekker vroeg op, zodat de Hurkies de ruimte hebben om alles op hun gemak in te pakken en zich klaar te maken voor vertrek. Zij leveren onze gezamenlijke auto in op het vliegveld.

We gaan vanaf nu op pad met de cabriolet die we van de huiseigenaren hadden gehuurd voor de laatste week. Vandaag is de eindbestemming Universal Studios in Orlando. We verkennen eerst het originele park. We zien daar een schitterende stuntshow met speedboten op het water en ook hebben ze een aantal schitterende filmattracties: King Kong, Earthquake en Twisters. In de laatste kun je goed nat worden. Ze hebben de originele filmset nagebouwd en je beleeft er de scène uit de film, waarbij je je midden in een orkaan bevindt. Er komt zelfs een koe voorbij vliegen. Schitterend! 's Middags besluiten we ook alvast Island of Adventure te verkennen. Dit is het nieuwste park van Universal Studios. Een schitterende ambiance en heel veel mooie attracties, waaronder 2 spectaculaire achtbanen.

Later in de middag komen we tot de ontdekking dat we eigenlijk een beetje genoeg hebben van al die pretparken en we vertrekken lekker op tijd. We winkelen nog even in Universal City, een schitterende boulevard, waar we een heel mooi horloge kopen voor Peter.

Na inlichtingen te hebben ingewonnen bij een toeristenbureau, waar we een Engelsman ontmoeten die ook als eens in Nederland is geweest, gaan we naar de Florida Mall. Onderweg eten we bij Roadhouse een lekkere steak.

De Florida Mall is nog in aanbouw en moet het grootste winkelcentrum van Florida worden. Als we uitgewinkeld zijn, gaan we weer terug naar Tavares.

Het huisje is nu een stuk leger nu onze reisgenoten alweer naar huis zijn, en dat voelt wel heel vreemd aan.

Dag 16: zaterdag 30 oktober 1999

Mount Dora en International Drive

Het is opnieuw schitterend weer. Heel warm, wel 30°C. Vandaag doen we het lekker rustig aan. Peter voelt zich niet zo lekker en we zijn eigenlijk best wel moe van die actieve dagen. We slapen lekker uit en tuttelen een beetje in het huisje. We doen de was, zoeken de souvenirs uit en ruimen alvast een beetje op.

Vandaag begint Halloween in Amerika, en dat kun je zien aan de vele versieringen van de huizen en de omgeving. De Amerikanen zijn heel creatief.

Tegen het middaguur rijden we naar Mount Dora, langs Lake Dora. Dit is een schitterende route met prachtige landhuizen aan de ene kant van de weg, en een heel mooi meer aan de andere kant. We lunchen in Mount Dora bij de Mexicaan en lopen een beetje rond in het stadje. Als we zijn uitgekeken gaan we op zoek naar het winkelcentrum in de buurt: Lake Square Mall in Leesburg. Vergeleken met Seminile Towne Center in Sanford is dit heel klein. We zijn daarom al snel uitgekeken en rijden nog naar Orlando, naar de outlet stores op International Drive.

Hier kijken we opnieuw onze ogen uit. In dit gedeelte waren we nog niet geweest: ontzettend veel winkels met mooie dingen voor weinig geld.

Omdat we zoveel souvenirs gekocht hebben, hebben we een nieuwe koffer nodig. We kopen er één in de outlet van Samsonite. Natuurlijk kopen we ook nog nieuwe schoenen. We sluiten af met een diner bij Wendy's en gaan weer terug naar Tavares.

Dag 17: zondag 31 oktober 1999

Ocala National Forest en St. Augustine

Vannacht is de klok een uur terug gegaan, dus we hebben er zomaar een uur bijgekregen! Het is nog altijd schitterend weer, heel warm met ongeveer 30°C. We moeten vroeg opstaan vandaag want we gaan paardrijden in Ocala National Forest. We rijden een mooie route dwars door een natuurreservaat. Het gebied is wel heel ruw en soms behoorlijk onbegaanbaar, omdat de tropische storm Irene (uit het begin van onze vakantie) hier behoorlijk heeft huisgehouden. Er zijn veel bomen omgewaaid. Ook komen we een paar behoorlijk grote spinnenwebben tegen met heel akelig uitziende bananenspinnen: knalgeel.

Gelukkig gaat alles goed en als we na 2 uur rijden van het paard afstijgen hebben we behoorlijk veel spierpijn. Maar dat laten we geen roet in het eten gooien. We gaan op weg naar St. Augustine. Dit is nog een behoorlijk eindje rijden. We rijden dwars door het natuurreservaat Ocala National Forest heen en onderweg kom je niet veel auto's tegen. Ergens in de middle of nowhere zien we eindelijk een klein dorpje met een tankstation. Dat was wel nodig! Het lijkt wel of de tijd hier heeft stilgestaan.

Na het tanken rijden we weer verder en vlakbij onze eindbestemming gaat het heel even regenen, maar gelukkig is het in St. Augustine weer droog. Het is een heel mooi historisch stadje met een schitterende brug, een mooie burcht, museum Ripley's believe it of not. We kopen 2 kaartjes voor het historische treintje en maken zo een tocht langs alle bezienswaardigheden. Je mocht zo vaak uitstappen als je wilde en als je klaar was met bezichtigen stapte je gewoon weer op de trein. We hebben veel leuke dingen gezien!

Omdat het Halloween was, liepen er heel veel mensen verkleed rond. We hebben zelfs een optocht gezien!

Na het bezichtigen van het stadje hebben we de kustroute gereden langs de Atlantische oceaan naar Daytona en daar hebben we lekker gegeten bij Applebee's. Daarna weer op naar huis!

Dag 18: maandag 1 november 1999

Disney: Epcot en Blizzard Beach

Het is vandaag benauwd en heel warm, 32°C. Daarom willen we weer naar een waterpark gaan van Disney. Maar voordat we dat doen gaan we eerst naar Epcot. Hier willen we de attractie test track nog uitproberen. Toen we in Epcot waren met de Hurkies hebben we tot 3 keer toe in de rij gestaan, maar hij ging iedere keer kapot. Daarna hebben we het niet opnieuw geprobeerd. Daarom een nieuwe poging, en het was wel echt de moeite waard!

Toen gingen we op weg naar Typhoon Lagoon, maar helaas bleek die gesloten vanaf vandaag. Dat is pech hebben! Omdat River Country ook nog steeds dicht was, gingen we maar opnieuw naar Blizzard Beach. Het was niet druk en we hebben ons heel goed geamuseerd. We hebben na lang aarzelen dan toch ook maar de snelle glijbanen geprobeerd: hoezo snel?????? Peter ging met 60mph naar beneden (=96 km/u), terwijl Jacqueline de iets minder snelle deed van 40 mph (=64 km/u). We moesten allebei de bikini en het zwempak zoeken……

Aansluitend hebben we lekker gedineerd bij Pondorosa. Dat was wel heel lekker, maar wel een aparte manier van restaurant houden: bij binnenkomst in het restaurant moet je meteen bij de kassa betalen en het vlees uitzoeken. Dat vlees wordt zonder groentes e.d. geserveerd, dat mag je allemaal zelf uitzoeken aan een gigantisch buffet.

Na het eten bleek dat het was gaan regenen en we gaan weer op weg naar Tavares. Eenmaal terug in het huisje breekt er een hevig noodweer los: een flinke storm met heel hevig onweer en regen!

Dag 19: dinsdag 2 november 1999

International Drive en Disney Downtown

Na het noodweer van gisteren is het behoorlijk afgekoeld. Er is voor vandaag slecht weer gemeld, dus we plannen maar geen pretpark vandaag. We gaan op de bonnefooi naar Orlando en we starten met een ontbijt bij Pondorosa. Dat valt echter tegen in vergelijking met het diner van gisteren avond. Daarna gaan we naar Old Town, een oud straatje in oude sferen met een paar winkeltjes. Hier is echter niet veel te beleven, dus gaan we naar Downtown Disney. Hier willen we nog even de schilderijtjes laten aanpassen die we vorige week hebben gekocht en nog wat inkopen doen. Daarna gaan we via de International Drive naar een klein, maar heel luxueus en modern winkelcomplex vlakbij Wonderworks: Pointe Orlando. Hier ligt ook een gigantische speelgoedwinkel. Heel mooi!

Als we hier zijn uitgekeken, gaan we weer naar de outlet, het gedeelte waar we nog niet aan zijn toegekomen. We hebben hier goed inkopen gedaan bij de Nike's store voor Peter en we hebben nog schoenen gekocht voor Jacqueline. Daarna zijn we opnieuw gaan eten bij Pondorosa, omdat dat gisteren zo goed was bevallen.

's Avonds zijn we naar Disney Quest gegaan, maar dat bleek zo duur te zijn dat we dat toch maar niet hebben gedaan. Wel hebben we de bioscoop nog even bekeken en daar kwamen we erachter dat ze daar een individueel ringleidingsysteem hadden voor slechthorenden. We hebben gelijk geprobeerd of dat ook voor Jacqueline functioneerde en dat bleek het geval! Dus morgen gaan we de bioscoop uitproberen!

Uiteindelijk is het toch de hele dag droog gebleven en hebben we er een leuke dag van gemaakt!

Dag 20: woensdag 3 november 1999

Disney: Animal Kingdom & MGM Studio's, en Seaworld

Het is mooie weer vandaag, heel open, maar wel heel koud! Het is maar net iets meer dan 20°C en dat valt tegen. De Floridianen gaan in winterverpakking, we treffen ze zelfs aan met handschoenen!

Dit is een mooie dag voor pretparken. We gaan afscheid nemen van Disney! We beginnen bij Animal Kingdom. Hier hebben we Dinosaurland nog niet gezien en daarna gaan we nog eens naar MGM studios. We doen natuurlijk nog eens de achtbaan en alle andere attracties die we eerder hadden overgeslagen. We zien nu ook de schitterende show van Indiana Jones.

Daarna gaan we nog eens naar Sea World. Hier voeren we de dolfijnen en de zeehonden die een geweldig kabaal maken. Dit is een hele leuke ervaring. Daarna gaan we naar de avondshow van de orka Shamu.

In de tussentijd zijn we erachter gekomen dat we de ringleiding van Disney hebben vergeten terug te brengen bij MGM, dus moeten we nog een keer terug. We kunnen dan meteen de show Fantasia bekijken! Daar aangekomen begrijpen we dat er alleen nog staanplaatsen zijn bij de show en omdat onze benen ons niet meer kunnen dragen, besluiten we dat toch maar niet te doen. In plaats daarvan doen we de mooiste attracties nog een keer: de achtbaan Rock 'n Rollercoaster en de Tower of Terror.

Dan moeten we nog opschieten, want we willen nog naar de film in Downtown Disney: Random Hearts met Harrison Ford. De film begint om 20.00 uur. We hebben geen tijd meer om te eten, maar dat vinden we niet echt erg, want het Amerikaanse voer komt ons de oren uit. We verlangen weer naar de Hollandse pot!

Dag 21: donderdag 4 november 1999

International Drive

Het wordt langzaam weer iets warmer, maar we zijn niet meer in staat om veel te lopen. Onze benen willen niet meer. We slapen lekker uit en ontbijten op ons gemak. We doen de was en de strijk en tutten lekker rond.

Om 14.00 uur zijn we weer zover om erop uit te gaan. We gaan eerst naar Sanford en daarna naar International Drive: we moeten nog een T-shirt ruilen bij Nike. Onderweg kopen we bij Books in a Million prachtige windchimes en de laatste nieuwe thriller van David Baldacchi, om te leze in het vliegtuig naar huis. Dan gaan we ook nog even naar Pointe Orlando, want daar hadden we mooie Manetees gezien om in de woonkamer op te hangen.

Ook in Pointe Orlando is een bioscoop en die proberen we ook uit. We kopen kaartjes voor de film "Bringing out the Dead" met Nicolas Cage. Eenmaal in de bioscoopzaal bleek de ringleiding niet te werken. Er komt een technische man bij, maar die kan het probleem niet oplossen en uiteindelijk blijkt dat het systeem in de zaal kapot is. We krijgen ons geld terug en mogen dan gratis een nieuwe film uitzoeken. Dat is pas service! We kiezen "Double Jeopardy" met Tommy Lee Jones. Fantastische film! Daarna op naar huis!

Dag 22: vrijdag 5 november 1999

Universal Studios - Island of Adventure

Vandaag is het schitterend weer: 25°C. We gaan voor de tweede keer naar Universal Studios.

Vandaag beginnen we met Island of Adventure. Een schitterend park met 2 geweldige achtbanen. Ook de watershow van Poseidon is adembenemend mooi! Mooier bestaat gewoon niet! De 3D show van Superman is heel apart, hier ga je namelijk met een kar doorheen! Onbeschrijflijk!

De lunch nemen we bij Emirills, een restaurant in Universal City. Dit restaurant is van een Canadese topkok die een eigen tv programma heeft. Het eten was heerlijk, eindelijk weer eens iets anders! De bediening is ook heel apart, ze slijmen nog erger dan in een normaal restaurant!

Na de lunch gaan we naar het andere park van Universal Studios, waar we o.a. door de filmset van ET fietsen, en een prachtige 3D show zien van Terminator. Live actie en stunts! In 1 woord geweldig!

Vandaag gaan we weer op tijd richting Tavares, want morgen gaan we naar huis!

Dag 23: zaterdag 6 november 1999

Oeps! Niet genoeg koffers voor de terugreis

Met gemengde gevoelens staan we vandaag op. We gaan naar huis. We hebben een geweldige vakantie gehad, maar het is toch ook wel lekker om weer naar huis te gaan. We doen het lekker rustig aan, want we worden pas om ½ 5 vanmiddag met de taxi opgehaald. We poetsen de auto en het huisje en gaan dan langzaam inpakken.

Tijdens het inpakken komen we erachter dat we koffers te weinig hebben! We hebben al een extra koffer gekocht, maar toch komen we nog te kort! Oh Oh…..Wat nu? Dat wordt toch nog stressen, waar halen we zo snel een andere koffer vandaan?

Na lang zoeken vinden we er een niet ver bij ons vandaan. In een grote winkel in Eustis (een soort Hema) vinden we er een die ermee door kan en niet te duur is.

Om ½5 komt de taxi ons ophalen om ons naar het vliegveld in Orlando te brengen. De reis verloopt spoedig en het is gezellig babbelen met de chauffeuse.

Na het inchecken op het vliegveld eten we nog iets en gaan dan langzaam op weg naar de gate. Er is op het vliegveld niet veel te beleven en we zijn veel te moe om nog te winkelen. Eindelijk gaan we om 22.30 uur de lucht in, 2 uur later dan gepland.

Dag 24: zondag 7 november 1999

Weer thuis!

De vlucht is voorspoedig verlopen, alleen de ruimte om te zitten was nog krapper dan op de heenreis, omdat de armleuningen niet konden worden omhoog geklapt. Peter heeft zich kreupel gezeten en we zijn dan ook blij dat het vliegtuig landt om 12.15 uur.

We zoeken onze koffers en doodmoe stappen we om 13.20 uur in de trein naar het Zuiden. Het is ontzettend vies weer in Nederland en koud……. Dat valt tegen na 3 weken Florida! Maar toch zijn we weer blij als we in ons eigen huisje zijn!